ur. 8.05.1911 r. w Białobrzegach (pow. łańcucki). Syn Michała i Józefy z d. Trojnar. Wieloletni technik Zakładu Mikrobiologii Akademii Medycznej w Gdańsku. Pracę w swoim fachu rozpoczął w 1938 r. w zakładzie kierowanym przez prof. Rudolfa Weigla, przy produkcji szczepionki przeciw durowi plamistemu. Był tam zatrudniony do 31.03.1944 r. W grudniu 1944 r. podjął pracę w Zakładzie Produkcji Szczepionki przeciw Durowi Plamistemu im. Rudolfa Weigla w Lublinie. W listopadzie 1946 r. po likwidacji ww. Zakładu został zaangażowany jako technik w Zakładzie Mikrobiologii AMG, gdzie od 1948 r. kierował pracownią pożywek bakteriologicznych. Po przejściu na emeryturę pracował jeszcze na 1/2 etatu do 1985 r. Zmarł 7.10.2001 r. i spoczywa w Łodzi.

ur. 1.08.1853 r. we wsi Wiśniów, pow. Rohatyn. Wychowywał się w trudnych warunkach, ale w atmosferze patriotycznych tradycji. Studiował w Akademii Technicznej we Lwowie, po jej ukończeniu podjął pracę w Towarzystwie Zaliczkowym w Łańcucie. Interesował się sprawami społecznymi i gospodarczymi powiatu oraz szansami jego rozwoju. Po pięciu latach pobytu w Łańcucie został wybrany członkiem Rady Powiatowej i jej sekretarzem, a później wicemarszałkiem rady. W tym czasie nawiązał bliskie kontakty z działaczami chłopskimi. W 1889 roku został wybrany jednym z czterech chłopskich posłów do Sejmu Krajowego we Lwowie. Z jego inicjatywy powstał Klub Poselski, a następnie organizacja polityczna - Związek Stronnictwa Chłopskiego utworzona 3 lipca 1893 roku. Jako działacz tego stronnictwa był kilkakrotnie wybierany do Sejmu Krajowego. W tym też czasie został dyrektorem Towarzystwa Zaliczkowego. Jego staraniem powstaje Szkoła Gospodyń Wiejskich w Gorliczynie, przeniesiona później do Albigowej. Fabryka Sukna w Rakszawie, Szkoła Tkacka w Łańcucie i w 1907 roku pierwsze gimnazjum w Łańcucie. W 1907 r. Żardecki wraz z innymi działaczami Stronnictwa Chłopskiego przechodzi do Polskiego Stronnictwa Ludowego. W rok później zostaje członkiem Rady Naczelnej PSL, a od 1913 roku Rady Naczelnej PSL "Piast". To on był autorem projektu reformy rolnej opracowanego na zlecenie W. Witosa. Zmarł 26.05.1924 r. i pochowany został na cmentarzu w Łańcucie.

ur. 11.12.1955 r. w Łańcucie. Syn Józefa i Zofii z . d. Bytnar. Wykształcenie średnie. W latach 1975-1976 pracował jako technik budowlany; 1976-1977 – zasadnicza służba wojskowa. Od roku 1978 do chwili obecnej pracownik Urzędu Gminy w Markowej. Pracował na stanowisku inspektora ds. budownictwa, OC i BHP, obecnie jest inspektorem ds. inwestycji. Od 1992 r. do dziś członek chóru Centrum Kultury Gminy Markowa. Angażuje się w inwestycje gminne (budowa obiektów sportowych) i pomoc w sytuacjach kryzysowych. Odznaczony „Medalem Zasłużony dla Powiatu Łańcuckiego”. Mieszka w Markowej.

art. plast. ur. 25.06.1957 r. w Zamościu w woj. Lubelskim. Syn Jerzego i Teresy z d. Fabijańska. Od 1963 r. mieszka w Łańcucie. Architekt wnętrz. W 1981 r. ukończył ASP w Krakowie. Autor licznych projektów wnętrz i elewacji, m.in. NBP w Rzeszowie, Teatru Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, pijalni wód mineralnych w Iwoniczu, a także muzeów, restauracji, wnętrz kościołów, rekonstrukcji karet Jana II Sobieskiego dla Muzeum w Wilanowie. Od 1984 członek Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Od 2006 r. Radny Rady Miejskiej w Łańcucie. Od 2007 r. prezes Oddziału Rzeszowskiego Stowarzyszenia Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej. Współorganizator Dni Kultury Chrześcijańskiej w parafii p.w. Św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Łańcucie.