A B C Ć D F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U W Z Ż
Śmietana Eugeniusz
ur. 20.08.1946 r. w Czeluśnicy (pow. jasielski). Syn Tadeusza i Stefanii z d. Mazur. Dr nauk matematycznych, nauczyciel dyplomowany. Jest nauczycielem matematyki, w latach 1991-1997 uczył informatyki, od 22 lat pracuje w I LO w Łańcucie. Członek Zarządu PTM oddział w Rzeszowie; pomysłodawca i organizator XXI Konkursu Matematycznego im. prof. J. Marszała; przewodniczy zespołowi przedmiotowemu i zespołowi do pracy z uczniem zdolnym i słabym. Autor książki pt.: Zbiór zadań z zawodów matematycznych i artykułów naukowych do miesięcznika „Matematyka” i „Biulatynu Kuratorium Oświaty w Rzeszowie”. Za działalność dydaktyczno-pedagogiczną otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m. in.: 3 nagrody Kuratora Oświaty w Rzeszowie, 3 nagrody dyrektora szkoły, Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej II stopnia (w latach 1991 i 2002), „Srebrny Krzyż Zasługi”, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Brązowy Medal „Za Zasługi dla Ligi Obrony Kraju”, nagrody Starosty łańcuckiego; „Medal Zasłużony dla Powiatu Łańcuckiego”. Mieszka w Rzeszowie.

opr. R. Kochman
Świątoniowska Woś Stanisława
ur. 15.04.1914 r. w Rakszawie (pow. łańcucki)W okresie wojny p.s.„Burza”; dyplomowana pielęgniarka. Pracowała w X Wojskowym Szpitalu w Przemyślu, do którego została zmobilizowana w Grupie Obrony Przemyśla w 1939 r. W ramach czołówki medycznej na ochotnika zgłosiła się do pomocy rannym. W czasie tej działalności dostała się do niewoli niemieckiej. Odtąd pracowała w Przemyślu, następnie we Lwowie. Po wycofaniu się Niemców w ramach porozumienia niemiecko – rosyjskiego na linii Sanu pozostała w szpitalu Wojennym Armii Radzieckiej do 1940 r. W drodze wymiany jeńców dostała się na powrót w ręce niemieckie. Udało się jej uniknąć niewoli i powróciła do domu; angażowała się przez cały okres okupacji aktywnie w konspiracji w Armii Krajowej. Od wiosny 1942 r. wchodziła w skład medycznego personelu placówki AK nr 9 Rakszawa – Żołynia. Po wyzwoleniu pracowała jako pielęgniarka w Ośrodku Zdrowia w Rakszawie. W sierpniu 2001 r. została awansowana jako były żołnierz września 1939, żołnierz AK „Burza” na stopień ppor. Zmarła w 2002 r. i spoczywa na cmentarzu w Rakszawie.

opr. Tadeusz Babiarz
Świątoniowski Tadeusz
ur. 03.08.1947 r. w Rakszawie (pow. Łańcucki). Syn Władysława i Stani-sławy z d. Sobuś. Po ukończeniu Technikum Mechanicznego w Stalowej Woli, podjął pracę zawodową w l. 1967-2003 związany z Łańcucka Fabryka Śrub. Do OSP w Rakszawie wstąpił w 1973 r. Od 1999 r. jest Prezesem Zarządu Powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Łańcucie. Od 2007 r. jest członkiem Głównego Sądu Honorowego ZOSP RP. W l. 1988-2006 pełnił funkcje radnego Gminy Rakszawa. W l. 2006-2010 był radnym Rady Powiatu. Za pracę zawodową i społeczną na rzecz pożarnictwa otrzymał wiele medali i wyróżnień, m.in.: Złoty Krzyż Zasługi.

oprac. Roman Dec
Świetlik Piotr
nauczyciel, ur. 29.06.1895 r. w Sieteszy (pow. przeworski). Syn Jana. Ukończył Szkołę Powszechną w Sieteszy i Kańczudze, a także Wiejski Uniwersytet Ludowy w Szycach. Następnie Państwowa Szkołę Rolniczą. w Pilźnie. Wyższy Korespondencyjny Kurs Rolniczy w W-wie. Kurs Polityczny w Pszczelnie i Studium Pedagogiczne w W-wie. W latach 1924-1926 pracował jako inspektor w ZMW przy MTR w Krakowie. W latach 1927-1931 pracował w Okregowym Towarzystwie Rolniczym w Pilźnie. W latach 1932-1939 prezesował ZMW „Wici” we Lwowie i wykładał na Wiejskim Uniwersytecie Ludowym w Gaci Przeworskiej. W okresie okupacji czynnie włączył się w Tajne Nauczanie w Okręgu Rzeszowskim. Od 1944 r. do 1965 r. organizował i dyrektorował Technikum Rachunkowości Rolnej w Wysokiej. Działacz akowski, i wiciowy, por. BCh. W 1947 r. odszedł z PSL i wszedł w skład Zarządu Powiatowego PSL Lewica. Oprócz ruchu ludowego czynnie pracował w Kółkach Rolniczych, Spółdzielni Spożywców „Społem”, Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”, Centrali Ogrodniczej, ZBOWiD. Za swą prace otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień m.in.: Krzyż Walecznych i Złoty Krzyż Zasługi. Zmarł w 1966 r. i spoczywa na łańcuckim cmentarzu.

J. Lorenc „Wspomnienia” rkp. 2007 r.
Świętoniowski Ludwik
mgr ur. 12.06.1936 r. w Białobrzegach (pow. łańcucki). Syn Władysława i Wiktorii z d. Molęda. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w I LO w Łańcucie. Po maturze swe zamiłowania rozwijał w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, którą ukończył w 1958 r. Od jesieni 1958 r. zaczął pracę na stanowisku Przewodniczącego Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej w Łańcucie, a następnie pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego w I LO w Łańcucie. Ukończył studia prawnicze na UMCS w Lublinie. Od 1968 r. był dyrektorem biura Powiatowej Rady Narodowej w Łańcucie, a następnie Naczelnikiem Gminy Białobrzegi. W latach 1989-1992 był dyrektorem Zbiorczej Szkoły Gminnej w Rakszawie, kiedy to przeszedł na emeryturę.

J. Rzepka „Białobrzeżanie” (rkp)
Świętoniowski Stanisław
płk dypl. ur. 13.04.1930 r. w Białobrzegach (pow. łańcucki). Syn Władysława i Wiktorii z d. Molęda. Jeszcze w czasie okupacji ukończył klasę pierwszą gimnazjum na tajnych kompletach. Naukę kontynuował po wojnie w Gimnazjum i Liceum im. H. Sienkiewicza w Łańcucie. Po maturze w 1948 r. wstąpił ochotniczo do Oficerskiej Szkoły Piechoty Nr 2 w Jeleniej Górze. Po ukończeniu szkoły w 1951 r. w stopniu podporucznika trafił do Technicznej Szkoły Wojsk Lotniczych w Zamościu na stanowisko dowódcy plutonu i kompanii. W 1957 r. ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Rembertowie i uzyskał tytuł oficera dyplomowanego i trafił do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, gdzie piastował różne funkcje, m.in.: szefa sztabu Eskadry Lotniczej, szefa sztabu Pułku Lotniczo-Technicznego. Zdobywał także następne stopnie wojskowe, a w 1966 r. awansował do stopnia podpułkownika. W 1970 r. został służbowo przeniesiony do Rzeszowa na stanowisko szefa sztabu- zastępcy pułku zmechanizowanego. W 1976 r. przeszedł do pracy w Lidze Obrony Kraju jako dyrektor Biura Zarządu Wojewódzkiego LOK w Przemyślu, a następnie w Rzeszowie. Za dokonania w służbie zawodowej i pracy społecznej otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień państwowych i resortowych. W 1990 r. będąc w stopniu pułkownika przechodzi na emeryturę. Mieszka w Łańcucie i zajmuje się historia rodziny i ukochanych Białobrzegów.

J. Rzepka „Białobrzeżanie”. mps
Świtkiewicz Roman
dr inż., ur. 14.06.1936 r. w Łańcucie. Wykształcenie wyższe zdobył na Politechnice Warszawskiej. Konstruktor światowej klasy szybowców PW 5 i PW 6. Pracownik Zakładu Samolotów i Śmigłowców Instytutu Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej Politechniki Warszawskiej. Wieloletni pracownik naukowy, szef zespołów konstruktorów szybowców z rodziny PW. : Mentor, Smyk itp. Zaprojektowano dotychczas 8 konstrukcji, z czego 6 konstrukcji zostało zbudowanych. Nieoceniony doradca i założycieli SMIL. W okresie studenckim zawodnik rugby warszawskich klubów, złote medale mistrzostw Polski seniorów latach 1962-1969. W reprezentacji Polski seniorów rozegrał 3 oficjalne mecze międzypaństwowe, występował na pozycji środkowego i łącznika ataku. Członek Komisji Rewizyjnej Polskiego Związku Rugby. Za osiągnięcia naukowe, konstruktorskie i sportowe otrzymał wiele nagród i wyróżnień.

Struktura sekcji Rugby Politechniki Warszawskiej