Stanowisko Rady Powiatu w obronie krzyża

  Na ostatniej sesji w roku 2009, Rada Powiatu Łańcuckiego podjęła jednogłośnie na wniosek radnej Marii Trojnar stanowisko w sprawie obrony krzyża.
  W uzasadnieniu radnej został przywołany werdykt Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, który wydał wyrok zakazujący wieszania krzyży we Włoszech. W Polsce również dochodzi do ataków na krzyże pomimo, że jesteśmy krajem katolickim. Dzień wcześniej Sejmik Województwa Podkarpackiego podjął rezolucję broniącą krzyża i wzorując się na tym przykładzie każdy z samorządów terytorialnych powinien wystosować do władz swoje stanowisko w tej sprawie. Obrona krzyża to ochrona naszej godności i naszej wiary i powinno to być w pełni respektowane.
  W Uchwale Nr XLI/329/2009 Rady Powiatu Łańcuckiego z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie wyrażenia stanowiska czytamy:
  "W związku z bezprecedensowym wyrokiem z 3 listopada 2009 r. Europejskiego Trybunału Praw Człowieka orzekającym, iż krzyż wiszący w klasie szkolnej narusza prawa rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami oraz wolność religijną uczniów, wyrażamy swoje zadziwienie i głębokie oburzenie wobec podjętych działań zmierzających do zanegowania obecności Krzyża w miejscach publicznych. Stajemy jednomyślnie w obronie tego znaku naszej wiary, kultury i tradycji. Wzywamy rodaków i ludzi dobrej woli oraz wszystkie instytucje do poszanowania Krzyża jako symbolu cywilizacji europejskiej i zapewnienia należnego mu miejsca w życiu społecznym.
  Pragniemy pozostać wierni nauce Sługi Bożego Jana Pawła II, który w czasie pielgrzymki do Ojczyzny 6 czerwca 1997 r. w Zakopanem wzywał swoich rodaków tymi słowami: „Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby Imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu społecznym czy rodzinnym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych, szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie”.
  Obrona Krzyża to zadanie dla nas wszystkich. Uważamy, że prawa niewierzącej mniejszości powinny być łączone z obowiązkiem respektowania praw większości ludzi wierzących. Nie wolno ranić uczuć osób, dla których Krzyż jest symbolem największych wartości. Trzeba uszanować ich prawo do publicznego wyrażania swych przekonań religijnych.
  Budując jedność Unii Europejskiej, nie możemy odcinać się od jej korzeni i od tego, co ją ukształtowało i stanowiło jej tożsamość. Krzyż jest tej spójności najważniejszym wyrazem.
  Wnosimy, aby Unia Europejska uznała Krzyż za jeden z oficjalnych swych symboli i zapewniła mu ochronę prawną."