Powiatowy szpital przyszłości

  Szpital musi być na miarę potrzeb 78-tys. powiatowej społeczności (właśnie tyle mieszkańców ma powiat łańcucki). Jednocześnie zastosowane rozwiązania projektowe muszą gwarantować jego przyszły rozwój oraz elastyczność jego użytkowania i szybkie dostosowywanie się do zmieniających się potrzeb, np. gdy wybuchnie epidemia grypy to poprzez drobne zmiany będzie można szybko powiększyć oddział, na którym czasowo będzie przebywała większa ilość pacjentów z tą chorobą. Takie rozwiązania pozwolą w jednym momencie przyjąć do szpitala w Łańcucie na przykład cały autokar osób poszkodowanych w wypadku, gdyby doszło do jakiejś katastrofy komunikacyjnej. Obok przebiega przecież droga krajowa oraz sieć dróg lokalnych. W opracowanym Studium określono ogólne ramy całości powiatowego szpitala, poszczególnych jego komponentów i relacji przestrzennych i funkcjonalnych pomiędzy nimi.
Studium określa przybliżone koszty realizacji całego projektu, a także poszczególnych jego etapów, w zależności od możliwości finansowych inwestora. Celem opracowanego Studium powinno być wskazanie kierunku polityki stopniowego przekształcania szpitala przy zachowaniu świadomości, że kolejne etapy rozbudowy i podejmowane decyzje doprowadzą w końcu do powstania racjonalnego, nowoczesnego Szpitala w Łańcucie, który m.in. będzie miał centralną izbę przyjęć oraz nie będzie miał tak rozproszonej lokalizacji poszczególnych oddziałów.

„Platforma gorąca”

  Cała koncepcja rozbudowy szpitala została tak pomyślana, by nie zamykać dróg, a stwarzać możliwości rozwoju. Sercem projektowanego szpitala będzie zespół pomieszczeń nazwanych „gorącą platformą” – miejsce ratowania życia, z nowoczesną aparaturą do szybkiego diagnozowania i 4 salami operacyjnymi. O tym czy ciężko poszkodowany w wypadku przeżyje, decydują sekundy, czy zdąży się go dokładnie zdiagnozować i podjąć natychmiastowe działanie, czy jest go gdzie zoperować, a następnie podłączonego do aparatury leczyć.
W przyszłości do szpitala będziemy wchodzić jednym wejściem. Na lewo będą udawać się pacjenci do jedynej w szpitalu centralnej izby przyjęć, za którą zlokalizowany będzie Oddział Intensywnej Terapii. Na prawo będziemy kierować się do pracowni diagnostyki obrazowej, gdzie będzie można zrobić zdjęcie rentgenowskie, badania EKG, USG, gastroskopię, tomografię czy rezonans magnetyczny. Na badania będą przychodzili pacjenci z zewnątrz, którzy będą oczekiwali na korytarzu - poczekalni od strony południowej, zaś od strony północnej diagnostyki będzie osobny ciąg komunikacyjny dla pacjentów szpitala. Pacjentów w stanie ciężkim, na przykład z wypadków, zaraz z bloku diagnostyki będzie można szybko przewieźć na drugą stronę korytarza na jedną z czterech sal operacyjnych. Jedna z sal operacyjnych, przylegająca do zespołu porodowego, będzie przeznaczona na cesarskie cięcia.

Bariery klimatyczne

  Na bloku operacyjnym będzie stosowana jako bariera bakteriologiczna tzw. bariera klimatyczna. Polega to na tym, że w każdej z czterech hermetycznie zamykanych sal operacyjnych będzie sztucznie utrzymywane nieco wyższe ciśnienie powietrza niż w korytarzach przyległych. Gdy będą otwierane drzwi powietrze z sal będzie wydostawało się na zewnątrz, dążąc do wyrównania ciśnień, przez co bakterie nie dostaną się do wewnątrz i sale operacyjne pozostaną sterylne. Wychodząc z bloku operacyjnego personel, przemieszczając się korytarzem, niejako zabierze za sobą powietrze na zewnątrz, gdzie ciśnienie będzie jeszcze niższe. I podobnie jak wcześniej powietrze będzie wypychane na zewnątrz, stanowiąc barierę klimatyczną dla występujących w powietrzu zarazków.

Bariery finansowe